Ürün yok
SARI GÜLLER
Lucy bir hafta önce 37 yıllık eşini kaybetmişti. Onunla birlikte her cumartesi günleri birlikte gittiği süper markette buldu birden kendini. Aslında buraya alışveriş için gelmemişti. Lucy alışveriş yaparken sevgili kocası Rudy ortadan kayboluverirdi, Lucy onun hep nereye gittiğini bilirdi. Elinde üç tane sarı gülle dönerdi geri. Lucy her defasında şaşırmış gibi yapardı ve çok mutlu olurdu, sarı gülleri çok severdi çünkü.
Lucy’nin içi sevgi ve hüzünle doldu. El yordamıyla bir kaç parça bir şey alıp attı sepete. Artık tek başına ve tek kişilik alışveriş yapmalıydı, bunu düşündükçe içi daha çok acıyordu.
Et reyonunun önünde Rudy’nin en sevdiği bifteklere bakıp kaldığı bir sırada, genç bir kadının bir paket biftek alıp sepetine attığını gördü. Sonra durdu, düşündü ve biftek paketini sepetten çıkarıp geri yerine koydu. Lucy’nin ona baktığını farkedince:” Kocam bifteği çok sever, ama çok pahalı almamalıyım…” Lucy’nin gözleri yaşla doldu bir anda: “Kocam sekiz gün önce öldü; almalısınız ve onunla olduğunuz her anın tadını çıkarmalısınız…”
Kadın Lucy’e gülümseyip bifteği alıp gitti. Lucy o sırada meyve sebze reyonuna gidip Rudy’le burada ne kadar çok anıları olduğunu düşünüyordu ki, yanında biraz önce et reyonunda konuştuğu kadını gördü. Lucy’nin gözlerinin içine gülümsüyordu: ” Bunları size aldım” Dedi kadın. “Şuradaki etiketi kasada görüp ödendiğini bileceklerdir.” Uzanıp Lucy’nin yanaklarından öptü ve sepetine üç tane sarı gül bıraktı…
Cengiz Erşahin’in bu hikayesini çok severim.
“Hayat bir sürprizler serisidir. Öyle olmasaydı ne yaşanmaya ne de korunmaya değerdi” der La Fontaine.
Hayat, inanmak ve devam etmek üzerine kuruludur. Her şeye rağmen devam etmek. Thales’in ünlü sözü gibi: “Her şeyin yok olduğu anda bile ümit vardır.”
Pandora’nın kutusunda geriye kalan tek şeydi ümit, ama vardı, kalmıştı. Bana göre yaratıcının insana en büyük iki armağanın biri unutmak, diğeri umuttur. Bisiklete binmek gibidir sanki yaşam, pedalı çevirmeye devam ettiğiniz sürece düşmezseniz. Yeter ki vazgeçmeyin…
Evrende yalnız değiliz, hepimiz birbirimize eşit mesafedeyiz, evren ve biz varoluş içinde birlikteyiz. Biz ve evrendeki her şey bir bütünlük içindeyiz, güzellik ve sevgi her zaman, her yerde. Mucizeler her yerde. Ne dünyaya bir şey getirdik, ne de ondan bir şey götürebiliriz.
“Doğar doğmaz ölmeye başlarız, insan meyvenin çekirdeği taşıması gibi ölümü kendi içinde taşır ve ölüm olmasaydı yaşamı tadamazdık” der Rilke.
Mukaddes Pekin Başdil
Araştırmacı-Yazar